Er valt veel over Geert Wilders te zeggen. Dat hij het landsbelang verkwanselt door ‘t Catshuis uit te wandelen zonder akkoord. Dat hij het debat schuwt en zich alleen maar uit via tweets. Dat zijn socio-economische agenda achterhaald en populistisch is, en meer van een SP-light variant weg heeft dan de PvdA in mijn grootste nachtmerrie. En daar valt helemaal niets op af te dingen. Ik heb echter nog niemand horen beweren dat Wilders in zijn laatste speech, waarin hij moslims oproept het geloof te verlaten, niet strijdt tegen moslims, maar tegen de Islam en dat de moslims daar gebaat bij zijn. Er is een belangrijk verschil tussen de Islam en het Christendom en Jodendom, waar Wilders op hamert en waarmee hij een punt heeft. De ‘westerse’ geloven (tussen aanhalingstekens, immers: niet afkomstig uit het westen, maar er nu wel voor het grootste deel gevestigd) zijn verwezen naar het privédomein dankzij de Verlichting. De Islam kent helaas (nog) geen Verlichting. Er is trouwens ook geen aanwijzing om te geloven dat een Verlichte Islam snel tot ons zou komen, maar daar een andere keer meer over.
De trias politica, gelijke rechten voor alle burgers, het landen op de maan, evenals ons leven niet zodanig inrichten dat er twaalf keer per dag een fictieve grootheid vereerd kan worden: dat, en vele andere successen die ik wegens gebrek aan ruimte niet uiteenzet, zijn mede mogelijk gemaakt door de Verlichting. De Verlichting is wat heel lang trainen voor een Pokémon is: ons denken is er door geëvolueerd, nee: gerevolutioneerd. Zie ook onderstaande illustratie.
(Bron)
Religie geeft mensen oogkleppen
Vergeleken met het opperen van het gericht schieten op enkels van overvallers en een kopvoddentaks, laat Wilders zich hier van zijn beste kant zien en valt er te beargumenteren dat hij zich ditmaal écht hard maakt voor de moslimzaak. Als je er tenminste vanuit gaat dat je het beste wilt voor de moslims, en niet voor hun religie. Religie ketent mensen, geeft ze oogkleppen, onderdrukt de zwakkeren, vrouwen, homo’s, zet op zijn slechts aan tot haat voor anderen en biedt geenszins ruimte voor enige vorm van discussie. De rede doet er namelijk niet meer toe, elke discussie sterft een pijnlijke dood doordat er gewezen wordt op de absolute waarheid van de Koran. Wat trouwens opvalt, is dat de vermeende schoonheid van de Koran als argument gebruikt wordt voor het waarheidsgehalte van het geschrift. Een unieke verwisseling van esthetiek en retorica dus.
Er valt te stellen dat er een gematigde Islam bestaat en dan moet er een dosis Reviaanse ironie aan te pas komen om deze gematigde Islam te vergelijken met de nazi’s die snoepjes gaven aan kinderen. Die vergelijking gaat ver, al is er een open vizier nodig om de discussie met de ongelovigen én het eigen geloof aan te gaan en zodoende te integreren in een moderne maatschappij. Laat een religie zich door zijn dogmatische karakter daar nou juist niet voor lenen. Hetzelfde valt overigens te stellen van het christendom, waarvan de vreselijke uitwassen zich in de US of A waar de PVV-leider zijn oproep deed, in het neerschieten van aborterende artsen en het bezoeken van begrafenissen van homoseksuelen met spandoeken die dubieuze teksten dragen als God hates fags.
Er valt te betwijfelen of er één moslim is die zich iets aantrekt van de speech van Wilders: zelfs de voorheen islamitische Ayaan Hirsi Ali moest het ontgelden, dus er is geen reden waarom een outsider met een gelijke toon en stijl het verschil zou maken. Wilders heeft het meest weg van een sociaal hulpverlener die een probleemgeval wil helpen, maar er alleen maar tegen te keer gaat en zo geen stap verder komt. Al is zijn oproep om alleen de Islam te verlaten een eenzijdig verhaal, de intentie is ditmaal nobeler dan hij doet voorkomen.
