ThePostOnline

Bent u ook al een Griekse Jood? (Hoe Israël de Shoah misbruikt)

01-06-2012 09:58

Gouden Dageraad, zo heet de Griekse naziclub. En dankzij de chaos in dat land scoren ze uiteraard goed in de peilingen. De kern bestaat uit een onguur stelletje vechtjassen maar dat hoeft, gezien de recente Griekse geschiedenis, niet te verbazen. Nadat de Duitsers vertrokken waren, brak er in dat land een gruwelijke burgeroorlog uit, waarbij de communisten werden opgejaagd en uitgeroeid (met geallieerde steun), en sindsdien is politiek daar praktisch synoniem met corruptie en uitbarstingen van grof geweld. Wat hier in ons land vooral de aandacht trok was het feit dat de Dageraad het hakenkruis als symbool hadden. Nou ja, hakenkruis – het is het gestileerde golfmotiefje dat je in elk Grieks restaurant op elk Griekse bord kan vinden. Eigenlijk best een goeie grap.

De opkomst van Gouden Dageraad is uiteraard koren op de molen van iedereen die heilig gelooft in de Eeuwige Wederkeer van het nationaalsocialisme. ‘Helaas is Griekenland,’ zo schrijven twintig bekende en vooral niet bekende Europeanen in een pamflet (zie NRC Handelsblad van woensdag of hier in The Guardian), ‘niet het enige land dat wordt bedreigd door deze opleving van de nazi-ideologie.’ De schrijvers geven dan enige voorbeelden van extreemrechtse huftertjes her en der. En daar zit een patroon achter… Volgens hen gaat het hier om ‘de systematische aanval van extreemrechtse partijen op het republikeinse ideaal dat erkent dat iedereen behoort tot dezelfde nationale gemeenschap.’ Deze aanval is volgens hen (excuus voor de kromspraak:) ‘gemodelleerd naar het model van de strategie van Geert Wilders.’ Goh. Waren we net gewend aan de Grote Islamitische Eurabia-samenzwering van Martin Bosma, en nou blijkt extreemrechts zélf stiekem samen te zweren! Onder strategische leiding van onze Geert nog wel!

Vesting Europa
Stel dat we geloof hechten aan deze hysterische uithaal, wat kunnen we hiertegen in godesnaam beginnen? Welnu, de twintig intellectuelen willen dat we ‘onze solidariteit’ uitspreken, door een petitie te tekenen op weareallgreekjews.eu. Ja, u leest het goed: wij zijn allemaal Griekse joden. We zijn solidair met de Grieken tegen forse bezuinigingen, omdat die schadelijk zijn en extreemrechts in de kaart spelen, en we zijn solidair met de joden omdat we tegen discriminatie zijn. Dat laatste houdt ook in dat we tegen ‘Vesting Europa’ en de afsluiting van de Europese grenzen. Dit alles wordt vervolgens samengevat in: ‘We moeten altijd onthouden dat de Europese droom gebouwd is op de puinhopen van het nazisme. We mogen nooit de Shoah vergeten.’

Solidariteit klinkt mooi. Maar deze petitie bewijst dat het als politiek begrip anno 2012 volstrekt onbruikbaar is. Maar eerst even een vuiltje: het Verenigd Europa is niet ontstaan vanuit een ‘ideaal’ dat iedereen dient te behoren tot dezelfde nationale gemeenschap – dat ‘ideaal’ moest juist onschadelijk worden gemaakt. Het was dankzij dat ‘ideaal’ dat Fransen, Duitsers en ga zo maar door elkaar voortdurend te lijf gingen, en dat de joden in de negentiende eeuw richting de ondergang werden gedreven. De joden hoorden immers niet bij enige natie; ze waren landloos, wilden zich niet aanpassen, kónden zich niet aanpassen en dus moesten ze verdreven worden. En als dat niet kon: uitgemoord. Juist dat smerige begrip ‘nationale gemeenschap’ heeft voor onnoemelijk veel ellende gezorgd.

Palestijnen treiteren
En dan is er geen enkele reden om ons solidair te voelen met de Grieken. Griekse politici hebben het Griekse volk belazerd; het Griekse volk belazert de Griekse fiscus; en nu zijn ze allemaal te belazerd om de rekening te betalen. Het Griekse zelfmedelijden laat de rest van Europa volkomen koud. Ze zitten gewoon door eigen schuld wat dieper in de stront.

Verder: moeten we ons solidair met joden voelen? We zijn tegen discriminatie – goed. We denken aan de Shoah – uiteraard. Maar wat leren we daarvan? Wat hebben de joden zélf geleerd van de Shoah? Dat weet iedereen die de recente geschiedenis van Israël kent. Dat je, in geval van een bedreiging, keihard terug moet slaan. De joodse leiders hebben, in de tijd dat de laatste joden uit Midden-Europa werden verdreven, het grootste deel van de Palestijnen uit Israël verdreven. En het restant wordt dagelijks getreiterd, bestolen, op alle mogelijke manieren gediscrimineerd. Israël heeft een betonnen muur opgetrokken, weigert waterleidingen aan te sluiten, weigert de Palestijnen een menswaardig bestaan te bieden en breekt driftig alles af wat Palestijnen ook maar durven op te bouwen. In de hoop dat ze van pure ellende een keer op zullen stappen. Weg uit de joodse ‘nationale gemeenschap’. Dat is wat Israël geleerd heeft van de Shoah. En dat zullen ze volmondig toegeven. Blijkbaar moeten wij uit de Shoah heel andere lessen uit trekken. Wij mogen niet discrimineren. Wij moeten onze grenzen wijd open zetten. De Shoah mag niet vergeten worden, zeker. Maar mag je de ramp op vele manieren misbruiken?