ThePostOnline

Gestopt met Twitter: een romanidee

16-08-2012 16:15

From: [email protected]

Date: Aug 04, 2012, 10:33

To: [email protected]

 

Geachte meneer/mevrouw,

 

Stop. Laat alles uit uw handen vallen. Tenzij u iets belangrijks in uw handen hebt zoals een dure vaas of een baby. In dat geval: leg de baby eerst weg en neem een oppas. Kijk. Gratis tip. We werken meteen al samen.

Brekend nieuws: Ik heb een roman geschreven. Ik ben namelijk gestopt met twitter, dus ik heb superveel tijd. Hoogtepunten en dieptepunten zullen legio zijn. Vriendschappen en karakterontwikkelingen. The full shebang, het zit er allemaal in. Graag per ommegaande een voorschot op mijn rekening. Ik verwacht het over een week af te hebben.

Gefeliciteerd met mijn boek.

 

Mvg,

Willem Bosch (Schrijver).

 

 

From: [email protected]

Date: Aug 04, 2012, 12:02

To: [email protected]

 

Beste Willem,

 

Bedankt voor je interesse in onze uitgeverij. Hoewel we altijd op zoek zijn naar nieuw talent hebben we het idee dat er iets fout is gegaan in onze communicatie. Heb je mijn vorige mail niet ontvangen? Voor de duidelijkheid nog een keer: we zijn op dit moment niet geïnteresseerd in een roman over stoppen met twitter of twitter in het algemeen.

Bijgaand sturen we ook je manuscript ‘Dieetboek voor Geestelijk gehandicapten’ retour. Veel succes met je zoektocht naar een andere uitgever.

Met vriendelijke groet,

 

Erik.

 

From: [email protected]

Date: Aug 04, 2012, 12:04

To: [email protected]

 

Hoi Erik.

 

Ha ha! HA HA HA! Ik lees net mijn mail nog een keer terug en realiseer me ineens dat ik helemaal niet heb verteld waar het boek over gaat. Typisch zo’n verstrooide schrijver, dat zullen jullie wel vaker hebben. Hebben jullie dat vaker? Wel toch? If not: Ha ha! Typisch Willem.

Wen er maar aan hoor, Erik, ik ben me er een. Je moet er wat voor over hebben, voor mijn boek.

Mijn boek is een bildungsroman voor een hele generatie, over mij en mijn vrienden in het Amsterdamse uitgaansleven. Erg edgy allemaal. Er zal vrijwel zeker een cocaïne in voorkomen. Net als een theorie over hoe nine eleven mijn generatie gevormd heeft. Classwork, ruik je op een kilometer afstand.

Een boek voor iedereen, zeg maar. Ik noem het: #Amsterdam. Met als ondertitel: ‘Van binnen zijn we allemaal een beetje Willem Bosch.’

Excuses voor de miscommunicatie. Ik verwacht alsnog per ommekeer het voorschot op mijn rekening.

Mvg,

 

Willem (Schrijver en spreekbuis voor iedereen).

 

From: [email protected]

Date: Aug 04, 2012, 14:26

To: [email protected]

 

Willem,

Ik zie niet hoe een boek over jouw uitgaansleven een hele generatie moet vertegenwoordigen. Je moet weten dat er een hele grote groep jongeren nooit uitgaat in Amsterdam of drugs gebruikt. Je verwart overduidelijk je eigen leven met het leven van, letterlijk, alle andere mensen.

En daarbij: wat is het drama? Alleen snuiven en drinken is geen drama. Let op: dit is een vraag die je jezelf moet stellen. Je hoeft geen antwoord te mailen. Succes met alles.

Erik.

 

From: [email protected]

Date: Aug 04, 2012, 14:28

To: [email protected]

 

Ze gaan vechten. Met elkaar. En op een zeker punt komt er een monoloog over dat onze generatie nooit crisis gekend heeft. En dat we daarom met elkaar vechten. Omdat we onze eigen crisis maken, man.

Heb je het geld nou al gestuurd?

 

From: [email protected]

Date: Aug 04, 2012, 16:33

To: [email protected]

 

Dat is het plot van Fight Club, nogal slecht samengevat. Probeer je me Fight Club te verkopen? Ik ga geen voorschot sturen voor een boek dat vijftien jaar geleden al geschreven is. En daarbij: het is wel degelijk crisis. Misschien moet je eens het journaal kijken. Hou op met mailen. Erik.

 

From: [email protected]

Date: Aug 04, 2012, 16:34

To: [email protected]

 

Beste Erik. Leuk is dit! Lekker samen brainstormen over de mail. Ik heb echt het gevoel dat mijn boek –Ons boek?- steeds beter wordt. Nog een idee: ik stel voor dat we elk hoofdstuk noemen naar een nummer van The Doors. Ken je die? Zo’n undergroundband, echt iets voor mij. Als je The Doors zegt, zeg je Willem.

Oeh! En het boek begint zo: ‘We hadden zoveel te kiezen  dat we maar niks meer kozen. De coke in mijn neus deed me denken aan vroeger. Toen ik nog liefde kende. De DJ in de Jimmy Woo beukte ons naar de ochtendzon. Ik was levend. Maar ook dood.’

Mooi man. Ik kan wel janken.

Willem.

 

From: [email protected]

Date: Aug 04, 2012, 16:59

To: [email protected]

 

Geachte meneer Bosch,

We hebben u herhaaldelijk duidelijk gemaakt niet meer te mailen. Dit is uw laatste waarschuwing voordat we ons beraden op volgende stappen. Uw boek is niet origineel en is al honderden keren uitgegeven. We zijn, en blijven, niet geïnteresseerd.

Hou op met mailen.

 

Hoogachtend,

De Uitgever

 

From: [email protected]

Date: Aug 05, 2012, 02:01

To: [email protected]

 

Er wordt geneukt op elke pagina.

 

From: [email protected]

Date: Aug 05, 2012, 02:02

To: [email protected]

 

Verkocht.

 

Willems roman ligt eind september in de winkel.